Shangri-La Frontier - 11. Bölüm
Bu bölümün ilk yarısı, Shangri-La Frontier'ı neden bu kadar çok sevdiğimi ve sürükleyici bir hikaye anlatmak için ölüm kalım risklerinin her zaman gerekli olmadığını kusursuzca özetliyor.
Gizli görevlerde kaybolmak, aşırı güçlü patronlarla mücadele etmek, oyuncunun seviyesini fazlasıyla aşan yepyeni silahlar keşfetmek – bunların hepsi açık dünya RPG'lerinin büyüleyici cazibesine katkıda bulunan unsurlardır.
Kaliteli bir medya ile etkileşime geçtiğinizde – ister bir video oyunu ister bir anime olsun – dünyaya kendinizi öyle kaptırırsınız ki, gerçek olmadığını tamamen unutursunuz.
Tavşan patron, arka planda çalan güzel bir müzik eşliğinde, şarkı söyleyerek bu silahları dövdüğünde, esasında bir ara sahne izlediğimi umursamadım bile; çünkü bu dünyaya olan merakım ve bağlılığım, sürükleyiciliği bozabilecek her türlü düşünceden daha ağır basıyor.
Ve sonra, arayüz belirdiğinde ve silahın kullanılamaz olduğunu fark ettiğinizde, bu gerçeklik aniden çöküyor – ve ben de kendimi gülmekten alıkoyamıyorum.
Bu bölüm daha çok sahneyi hazırlamakla ilgiliydi. Bu gizemli karşılaşmanın önemi ve trajik bir arka plana sahip ölümsüz bir NPC'yi içerdiği ihtimali hakkında birçok ince ipucu bulunuyor. Arthur'un bir şeyler planladığı göz önüne alındığında, bu, dünyanın lore'unu gerçek dünya sonuçları da olabilecek bir şeye dönüştürmek için mükemmel bir fırsat olurdu.
Önceki bölümlerde Arthur'u yalnızken gördüğümüz kısa anlara dayanarak, bu dövüş sadece deneyim puanı kasmaktan veya övünme hakkından çok daha öteye geçiyor. Bölüm o kadar başarılıydı ki seriye olan hevesimi yeniden canlandırdı.