Ranma 1/2 - 8. ve 9. Bölüm
Bu hikaye örgüsü, dizinin ilk bölümlerinde kesinlikle favorilerimden biri – tam da dizinin gerçek potansiyeline ulaştığını düşündüğüm nokta. Tüm alametifarikaları var: dövüş sanatı olmaması gereken bir şeyin bir tür dövüş biçimi, abartılı kişilikler, komik yanlış anlaşılmalar, Ranma ve Ryoga'nın eski evli bir çift gibi atışması ve Ranma ile Akane'nin birbirlerine karşı hissettikleri duyguları beceriksizce idare etmeleri.
Bu kez, tuhaf "dövüş sanatı" buz pateni etrafında dönüyor – ki gerçek hayatta biri buzda kanlar içinde kalırdı, çünkü o patenlerin ne kadar keskin olduğunu biliyor musunuz?
Hikaye, Akane'nin küçük arkadaşı P-chan'ı buzda yanlışlıkla unutmasıyla başlar. O yokken, Azusa Shiratori tarafından "kurtarılır" – ve hemen yeni bir isim verilir: Charlotte. Azusa onu eve götürmek ister, ancak planları buz pateni partneri Mikado Sanzenin tarafından neredeyse boşa çıkarılır.
Ranma daha sonra Akane'yi öpmeye çalıştığı için ona bir balık keki fırlatınca, Ranma ve Mikado arasında da olaylar tırmanır. Şimdi Ranma ve Akane, Azusa ve Mikado ile karşı karşıya – sorun şu ki, Akane buzda oldukça rahatken, Ranma sendeleyen bir yürümeye başlayan çocuğun zarafetiyle hareket ediyor.
Bu hikaye örgüsünde beni özellikle iki şey memnun etti: Birincisi, belirttiğim gibi, favori karakterimin tanıtılmasından önceki serinin favorilerimden biri – ve onları görmemize daha biraz zaman var. İkincisi, Azusa ve Sanzenin'i Aoi Yuuki ve Mamoru Miyano seslendiriyor – Japonya'daki en komik seslendirme sanatçılarından ikisi.
Son zamanlarda Yuuki'yi daha çok Maomao gibi karakterlerde veya erkeksi sesiyle, daha sert, neredeyse gremlin benzeri bir modda duyuyoruz. Elbette, Azusa olarak çok daha feminen bir tona, tiz seslerden bekleyebileceğimden çok daha fazla "Ojousama" tarzına geçiyor. Miyano ise birçok karaktere hayat veriyor, ancak her zaman kendi kalıyor.
Sanzenin olarak, pürüzsüz, çekici bir tavırdan rahatsız, neredeyse fısıltı gibi bir ses tonuna zahmetsizce geçiş yaparak komik oluyor.
Buz pateni sahnelerinin ses tasarımını da vurgulamak istiyorum: Her karakter patenlerde farklı derecede rahat hissediyor ve Ranma ile Ryoga'nın kaygan olmayan buz yüzeyinde beceriksizce çırpınmalarının gerçekten komik animasyonuyla birlikte, patenlerin akustik uygulamasına ne kadar özen gösterildiğini gösteriyor. Sanzenin, Azusa ve Akane, deneyimli patenciler gibi buzda süzülürken, sürekli bir "vuşşş" sesi eşlik ediyor.
Ranma, biraz pratik yapmış ama hala bariz bir şekilde emin olmayan bir şekilde, ayaklarını tek tek kaydırarak ilerlerken kesik kesik bir ses çıkarıyor. Ryoga ise – kaba kuvvete güvenen biri olarak – gürültülü bir şekilde ayaklarını yere vurarak ve pat pat sesler çıkararak dolaşıyor.
Sanzenin, bir anlamda Kuno ile aynı kumaştan kesilmiş gibi – gerçi farklı türden bir tehdit olarak. Kendini kadınlara Tanrı'nın bir armağanı olarak gören utanmaz bir zampara: yakışıklı, yetenekli ve gerçek bir cazibeli adam. Sevimli bulduğu her kızı öper, ilgisi için minnettar olacaklarını varsayar. Kız sınıf arkadaşları arasındaki popülaritesine bakılırsa, çoğu zaman amacına ulaşıyor, ancak ne Akane ne de Ranma onun yaklaşımlarıyla ilgilenmiyor.
Kuno'da olduğu gibi, Takahashi, erkeklik, kadınlık ve cinsel saldırı arasındaki etkileşimi vurgulamak için komediyi kullanır – çünkü Sanzenin'in rıza dışı öpme eğilimi, düpedüz saldırıdır.
Akane öfkeyle tepki verir, Ranma ona balık kekini atmasaydı, ona iyi bir dayak atacağını söyler. Ne de olsa, erkeklerden gelen istenmeyen yaklaşımlara alışkın ve kendini savunmak için birçok yolu var.
Ranma ise buna o kadar alışkın değil. Hala bir kadın olarak algılanmaya alışıyor – belirli durumlarda bunu kendi lehine kullanmaya başlasa bile. Dolayısıyla, Sanzenin içeri daldığında, Ranma durumu nasıl değerlendireceğini ve nasıl kaçacağını pek bilemez – ve öpülür.
Bu son derece aşağılayıcıdır. Ağlayarak kaçar, sadece babası ve Tendo ailesi tarafından alay edilmek için. Bunda yorumlanacak çok şey var – özellikle de öpücüğü "zorlayan" kişinin başka bir erkek olduğu ortaya çıktıktan sonra kimsenin bunu ciddiye almadığı düşünüldüğünde. Sanzenin ise Ranma'nın gözyaşları içindeki kaçışını utangaçlık olarak yorumlar, Ranma bunu açıkça reddetse de.
Rızanın ne anlama geldiği düzgün bir şekilde öğretilmediği için kaç erkek farkında bile olmadan saldırı işliyor? Bir kızın "hayır" diyebileceğini hayal edemedikleri için her şeyin bir "evet" olduğu varsayımı – Sanzenin böyle düşünüyor, oysa Azusa kızların ondan düpedüz nefret ettiğini çoktan fark etmişti.
Küçük bir hayal kırıklığı: Ritmik jimnastik hikaye örgüsünde olduğu gibi, Akane bir kez daha geri plana itiliyor. Ki bu çok yazık, çünkü o gerçekten iyiydi!
Ryoga ve Ranma'nın birlikte komik olduklarını biliyorum ve Ryoga'nın küçük "Charlotte" tasmasıyla görünüşü beni her zaman güldürecek, ancak Akane burada bir zaferi gerçekten hak ediyordu.
Etrafındakilerden daha güçlü olduğu nadir fırsatlardan biriydi bu – ancak maalesef, Ryoga ve Ranma'nın sakarlığının fiziksel komedi potansiyeli, gerçekten iyi, patene dayalı bir aksiyon fırsatını gölgede bıraktığı için bu zafer ondan bir kez daha alınıyor. Maalesef, bu yakın zamanda – ya da belki de asla – değişmeyecek.
Akane gerçekten parlamaya fırsat bulamasa da, bu kuşkusuz Ranma ½'nin ilk ciltlerinin sunduğu en iyi hikaye örgülerinden biri.