<< Back to article

Ranma 1/2 - Bölüm 7: "Ateşli Rekabet"

Vay canına! Neredeyse tam da yerinde oldu ki – okuyucuların meme uçlarının kaldırılmasını ve dizinin çıplaklığının fanservice olup olmadığını hararetle tartıştığı bir hafta sonra – "Nihao My Concubine"dan bu yana Ranma ½'nin en şehvetli bölümünü izledik. Akane devredışı kalınca, Ranma'nın mayoya sıkışıp Furinkan Lisesi'nin ritmik jimnastik takımının ve kendi itibarını savunmaktan başka çaresi kalmadı... tüm bunlar şimdiye kadar tanıdığı en çılgın kızla çıkmak zorunda kalmamak için.

İlk kez kız modunda dövüşmek zorunda kalan Ranma'nın, erkek varyantının uluslararası alanda büyük ölçüde göz ardı edildiği bir sporda bunun ne anlama geldiğine değinmeyi planlıyordum. Erkek ritmik jimnastiği son 35 yılda muazzam bir şekilde gelişti – sadece keyifli anime serisi "Backflip!!"'e bakın! (Cidden, "Backflip!!"'i izleyin!).

Ancak 80'lerde, küçük bir Japon sporcu çevresi dışında, neredeyse tamamen kızlara özgü bir spor dalıydı. Bu, Ranma'nın cinsiyetine karşı üçlü bir hakaret: kadın bir rakibe, kadın kıyafetleriyle, kadın sporunda rekabet etmek zorunda kalıyor. Kodachi'nin hileye olan eğilimi dövüşü gergin olmaktan çok komik tutsa da, Ranma yine de kızların sporunu ciddiye almak zorunda.

Ama vay canına, vay canına, vay canına – bu bölüm beni gerçekten şaşırttı. Eğer kamera bir kızın uyluklarına odaklanma fırsatı bulduysa, bunu değerlendirdi. Birkaç bölüm başlığı sayfası dışında Ranma ½'nin pek de fanservice ağırlıklı bir seri olarak bilinmediğini hep düşünmüşümdür. Rumiko Takahashi göğüs çizmekten çekinmez, ancak genellikle bunları cinselleştirmek yerine doğal bir şekilde çizer.

Karakterler hikayenin yapısı gereği sık sık yıkanır – ve göğüslerin olduğu bir kare işleri daha komik hale getiriyorsa, bırakın öyle olsun. Ancak bu bölümde, storyboard uylukların, mayonun altındaki kalçaların ve dar mayolarla kaplı kasık bölgelerinin sürekli kadrajda olmasını adeta garanti ediyor. Birden fazla kez, Ranma'nın – ve daha az sıklıkla Kodachi'nin – bacakları ön plana çıkarken aksiyon geri planda kalıyor.

Yani burada, orijinalde olmayan ve iddia ediyorum ki, muhtemelen yaratıcının vizyonuna engel olan müdahaleci bir fanservice var.

Ama hey – dövüş iyi, yani her şey yolunda, değil mi? YANLIŞ! Dövüş hiç de iyi değil. Aksiyon açısından, bu muhtemelen dizinin şimdiye kadarki en kötü bölümü. Dövüşün akışı – her zamanki gibi – büyük ölçüde aslına sadık kalıyor: Kodachi, dövüşten önce ve dövüş sırasında Ranma'yı etkisiz hale getirmek için elinden gelen her şeyi yapıyor, başyapıtı ise P-chan'ı bileğine bağlaması.

Ryoga'nın Ranma ve Akane'yi ayrı tutmak gibi kişisel bir çıkarı olduğundan, o da kendi küçük domuzcuk-gücü dahilinde Ranma'yı engellemek için elinden gelen her şeyi yapıyor.

Ne aksiyon ne de mizah, serinin şimdiye kadar belirlediği seviyeye ulaşıyor. Acaba MAPPA animatörlerini fazla mı çalıştırdı yoksa sadece uyluklara mı çok odaklandı – ama hiçbir şey alışıldık etkiyi yaratmıyor. Çarpma anında çok fazla hızlı ara kesme var veya o an gerekli "coşkudan" yoksun bir şekilde tasvir ediliyor.

Öte yandan, bu seri hiçbir zaman kusursuz komik zamanlamanın zirvesi olmadı ve bu bölüm her zamankinden daha kötü. Bölüme giden şakalar aslında komikti – özellikle Ranma ve Ryoga'nın dövüşten önceki en acımasız geceyi geçirmeleri – ama dövüş sırasında her şey sık sık seyirciye yapılan ara kesmeler ve bahsi geçen takıntılı uyluk odaklanmasıyla abartılmış.

Öte yandan, Ichiro ilk kez varlığını haklı çıkarıyor... yani, bir nevi. Aslında, yorumculuğu isimsiz bir St. Bacchus öğrencisi devralmıştı, ama burada kendi Yayın Kulübü başkanımız devralıyor.

Keskin yorumları kelime oyunları ve esprilerle dolu ve manga senaryosunu neredeyse birebir takip ediyor. En azından varlığı olayların akışını bozmadı.

Bu, şüphesiz serinin şimdiye kadarki en zayıf bölümüydü, ancak gelecek hafta son derece umut vaat eden bir seslendirme kadrosuyla yeni bir hikaye başlıyor. Eğer bunu başarabilirlerse, her şey affedilecek."

Ranma ½ – 7. Bölüm şimdi Netflix [1]'te yayında.