Shangri-La Frontier - ตอนที่ 5

ดูเหมือนว่าสุดสัปดาห์ที่ผ่านมาเป็นแค่การวอร์มอัพเท่านั้น! เนื้อเรื่องยังไม่ได้เข้มข้นจัดจ้านเท่าไรจนกระทั่งช่วงครึ่งหลัง แต่ถึงอย่างนั้นตอนนี้ก็ยังทำคะแนนได้ดีจากเบาะแสเจ๋ง ๆ หลายอย่างเลย

ครึ่งแรก: ซันราคุพลาดท่า

อะไรดลใจให้ซันราคุคิดว่าตัวเองจะรับมือบอสในโคลนหนองน้ำได้ ในเมื่อเน้นความเร็วเป็นหลัก? แค่เดินผ่านโคลนยังใช้เวลาโคตรนานเลย! แล้วยังจะมาแปลกใจอีกว่าตัวเองต้องสู้แบบมีข้อจำกัดเนี่ยนะ? จังหวะนั้นคือแบบ... กุมขมับเลยใช่มั้ยล่ะ?

บางทีทั้งหมดก็เป็นแค่การทำให้เอมุลซึ่งเป็น NPC และคู่หู ได้เฉิดฉายขึ้นมาก็ได้นะ

มุกตลกตอนจบการต่อสู้ก็ยังคงตลกดีอยู่ดี ไม่ว่าจะตั้งใจหรือไม่ก็ตาม แต่ไอ้บทพูดคนเดียวยาวเหยียดเกี่ยวกับฟิสิกส์ความเสียหายจากการตกเนี่ยนะ? เฮ้ย! นั่นมันโคตรจะสุ่มเลย! ฉันไม่รู้หรอกว่านั่นเป็นอีสเตอร์เอ้กในเกมรึเปล่า แต่ตอนนี้ฉันโคตรอยากให้มีเกมแบบนั้นอยู่จริง ๆ เลย

ครึ่งหลัง: จุดหักมุม

ฉันว่าแล้ว! ซันราคุกลายเป็นเป้าใหญ่เลยตอนนี้ น่าตื่นเต้นสุด ๆ เลยนะที่ตอนนี้เปลี่ยนบรรยากาศภายในเกมได้ขนาดนี้ ทั้งความ Toxic ของคอมมูนิตี้ที่ปั่นกระแสข่าวลือกันสนุกปาก ปฏิกิริยาของผู้เล่นแต่ละคนก็ชวนให้หงุดหงิดเหมือนกันนะ แต่ก็แอบเจ๋งดี

ตอนที่มีคนตรวจจับว่าห้ามแคปภาพของผู้อื่นโดยไม่ได้รับอนุญาตเนี่ยนะ! กฎที่ยอดเยี่ยมมาก! ทุกโลก VR ควรนำไปใช้เลย ฉันไม่เคยคิดเรื่องนี้มาก่อนเลยนะ แต่มันก็สมเหตุสมผลจริง ๆ

พอซันราคุมาถึงเมืองถัดไป ทุกสิ่งทุกอย่างก็ถาโถมเข้ามาในคราวเดียว: ทุกคนต้องการตัวเขา ไม่ว่าจะด้วยความอิจฉา ความโลภ หรือความสนุกในการล่า แล้วในบรรดานักล่าพวกนั้นน่ะเหรอ? ก็ยังมี Player-Killer จากตอนที่แล้วไง ที่เอาชนะเขาได้อย่างราบคาบ และดูเหมือนจะรู้จักเขาจากเกมเก่าด้วย เขาจะเอาตัวรอดยังไงเนี่ย? ฉันไม่รู้เลย แต่ฉันโคตรตื่นเต้นเลย!

ไม่ใช่ตอนที่หวือหวาอะไรมากนัก แต่ก็มีประกายไฟมากพอที่จะทำให้ฉันตั้งตารอเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นต่อไปได้เลย