<< Back to article

รันม่า 1/2 - ตอนที่ 7: "การแข่งขันเร่าร้อน"

แม่เจ้า! มันช่างบังเอิญเสียจริงที่ – เพียงหนึ่งสัปดาห์หลังจากที่ผู้อ่านถกเถียงกันอย่างดุเดือดเรื่องการตัดหัวนมออกและการเปลือยในเรื่องถือเป็นแฟนเซอร์วิสหรือไม่ – เราก็ได้พบกับตอนที่เน้นฉากวาบหวิวที่สุดของรันม่า ½ นับตั้งแต่ตอน "Nihao My Concubine" เมื่ออาคาเนะไม่สามารถลงแข่งได้ รันม่าก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องยัดตัวเองลงในชุดลีโอตาร์ดและปกป้องทั้งชื่อเสียงของทีมยิมนาสติกลีลาของโรงเรียนฟูรินกันและของตัวเอง... ทั้งหมดก็เพื่อหลีกเลี่ยงการต้องไปเดทกับสาวที่เพี้ยนที่สุดเท่าที่เขาเคยเจอมา

ผมตั้งใจจะเจาะลึกถึงความสำคัญของการที่รันม่าต้องสู้ในร่างผู้หญิงเป็นครั้งแรก ในกีฬาที่ประเภทชายถูกมองข้ามไปอย่างมากในระดับสากล ยิมนาสติกลีลาประเภทชายมีการพัฒนาอย่างมหาศาลในช่วง 35 ปีที่ผ่านมา – แค่ลองไปดูอนิเมะที่น่ารักเรื่อง "Backflip!!" สิ! (จริงจังนะ ไปดู "Backflip!!" ซะเถอะ)

แต่ย้อนกลับไปในยุค 80s กีฬาชนิดนี้แทบจะเป็นกีฬาของผู้หญิงโดยเฉพาะ เว้นแต่มีนักกีฬาญี่ปุ่นจำนวนน้อยนิดเท่านั้นที่เล่น นี่เป็นการท้าทายเพศสภาพของรันม่าถึงสามประการ: เขาต้องแข่งขันกับคู่ต่อสู้หญิง ในชุดของผู้หญิง ในกีฬาของผู้หญิง แม้ความช่างโกงของโคดาจิจะทำให้การต่อสู้ดูตลกขบขันมากกว่าจะตึงเครียด แต่รันม่าก็ยังคงต้องเอาจริงเอาจังกับกีฬานี้ของสาวๆ

แต่โอ้โห โอ้โห โอ้โห – ตอนนี้ทำให้ผมต้องอึ้งไปเลย ถ้ากล้องมีโอกาสที่จะโฟกัสที่ต้นขาของสาวๆ มันก็ทำทันที ผมรู้สึกมาตลอดว่ารันม่า ½ – นอกเหนือจากหน้าปกบางตอน – ไม่ได้เป็นที่รู้จักในฐานะซีรีส์ที่เน้นแฟนเซอร์วิสมากนัก รูมิโกะ ทากาฮาชิ ไม่ได้หลีกเลี่ยงการวาดหน้าอก แต่เธอมักจะวาดมันออกมาตามความเป็นจริง ไม่ได้เน้นไปในทางยั่วยวนทางเพศ

ตัวละครอาบน้ำบ่อยครั้งเนื่องจากเป็นส่วนหนึ่งของเนื้อเรื่อง – และถ้าภาพที่มีหน้าอกช่วยให้เรื่องตลกขึ้น ก็ไม่ว่ากัน อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้ สตอรี่บอร์ดแทบจะรับประกันได้เลยว่าต้นขา บั้นท้ายที่อยู่ใต้ชุดยูนิตาร์ด และบริเวณเป้าที่สวมชุดลีโอตาร์ดรัดรูปจะอยู่ในเฟรมตลอดเวลา บ่อยครั้งที่ฉากแอคชั่นถูกลดความสำคัญลง ในขณะที่ขาของรันม่า – และน้อยครั้งกว่านั้นคือขาของโคดาจิ – กลับมาเป็นจุดสนใจหลัก

ดังนั้นเราจึงมีแฟนเซอร์วิสที่ยัดเยียดเข้ามา ซึ่งไม่มีอยู่ในต้นฉบับ และผมขอยืนยันว่ามันน่าจะขัดขวางวิสัยทัศน์ของผู้สร้าง

แต่เดี๋ยวก่อน – การต่อสู้ก็ดีนี่นา แล้วทุกอย่างก็โอเคใช่ไหมล่ะ? ผิดถนัด! การต่อสู้ไม่ได้ดีเลยแม้แต่น้อย เท่าที่ดูจากฉากแอคชั่น นี่น่าจะเป็นตอนที่แย่ที่สุดของซีรีส์นี้เลยทีเดียว กระแสของการต่อสู้ – เช่นเคย – ส่วนใหญ่ยังคงเป็นไปตามต้นฉบับ: โคดาจิทำทุกวิถีทางเพื่อทำให้รันม่าหมดสภาพ ทั้งก่อนและระหว่างการต่อสู้ โดยผลงานชิ้นเอกของเธอคือการผูก P-จังไว้ที่ข้อมือของเขา

เนื่องจากเรียวกะมีความสนใจส่วนตัวที่จะทำให้รันม่าและอาคาเนะแยกจากกัน เขาจึงทำทุกอย่างเท่าที่พลังหมูน้อยๆ ของเขาจะทำได้ เพื่อขัดขวางรันม่าด้วยเช่นกัน

ทั้งฉากแอคชั่นและอารมณ์ขันไม่ถึงระดับที่ซีรีส์นี้เคยทำมา ผมสงสัยว่า MAPPA ทำงานหนักเกินไปกับนักอนิเมเตอร์ของพวกเขา หรือแค่โฟกัสไปที่ต้นขามากเกินไปกันแน่ – แต่ไม่มีอะไรที่ให้ผลลัพธ์เหมือนเคย มีการตัดฉากสลับไปมาอย่างรวดเร็วมากเกินไปในจังหวะที่เกิดการปะทะ หรือช่วงเวลานั้นถูกนำเสนอในลักษณะที่ขาดความ 'เร้าใจ' ที่จำเป็น

ในทางกลับกัน ซีรีส์นี้ไม่เคยเป็นตัวอย่างของจังหวะตลกที่เฉียบคมอะไรนัก และตอนนี้ก็แย่กว่าปกติ มุกตลกที่นำมาสู่ตอนนี้ตลกจริง – โดยเฉพาะฉากที่รันม่ากับเรียวกะต้องผ่านค่ำคืนที่แสนจะวายป่วงที่สุดก่อนการต่อสู้ – แต่ในระหว่างการต่อสู้ ทุกอย่างกลับถูกเล่นมากเกินไปโดยการตัดสลับไปยังผู้ชมบ่อยครั้ง และการโฟกัสต้นขาที่กล่าวไปแล้วอย่างหมกมุ่น

ในอีกแง่หนึ่ง อิจิโร่ก็พิสูจน์คุณค่าการมีอยู่ของเขาเป็นครั้งแรก... ก็ประมาณนั้น เดิมที ผู้บรรยายคือ นักเรียนคนหนึ่งของโรงเรียนเซนต์บัคคัสที่ไม่มีชื่อ แต่ในตอนนี้ ประธานชมรมกระจายเสียงของเราเองก็เข้ามาทำหน้าที่แทน

คำวิจารณ์ที่เฉียบคมของเขาอัดแน่นไปด้วยมุกคำพูดและมุกตลกต่างๆ และเป็นไปตามบทมังงะเกือบจะทุกกระเบียดนิ้ว อย่างน้อยการปรากฏตัวของเขาก็ไม่ได้ทำให้เหตุการณ์แย่ลง

นี่คือตอนที่แย่ที่สุดของซีรีส์นี้อย่างไม่ต้องสงสัย แต่สัปดาห์หน้า เรื่องราวใหม่จะเริ่มต้นขึ้นพร้อมกับทีมนักพากย์ที่น่าจับตามองอย่างยิ่ง ถ้าพวกเขาทำได้ดี ทุกอย่างก็จะได้รับการให้อภัย

รันม่า ½ – ตอนที่ 7 รับชมได้แล้วทาง Netflix [1]