<< Back to article

รันม่า 1/2 – ตอนที่ 3: "เพราะเขาชอบใครบางคน"

รูมิโกะ ทากาฮาชิ เคยให้สัมภาษณ์ไว้นานแล้วว่าเธอไม่ได้ตั้งใจให้รันม่า ½ เป็นการแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับบทบาททางเพศ – และฉันก็เชื่อเธอ รันม่าเปลี่ยนเพศเพราะเธอต้องการตัวเอกที่เป็นผู้ชาย แต่ "กังวลเรื่องการเขียนตัวละครนำชาย" อย่างไรก็ตาม ศิลปะทุกชิ้นคือการเจรจาระหว่างผู้สร้างและผู้รับชม และไม่ว่าจะตั้งใจหรือไม่ก็ตาม เธอก็ได้ค้นพบแนวคิดที่น่าสนใจและสับสนอลหม่านเกี่ยวกับบทบาททางเพศและความสัมพันธ์ ถึงกระนั้น เมื่อตอนเปิดเรื่องด้วยการที่รันม่าฝันร้ายว่าคุโนกำลังก้าวร้าวกับเขา มันสะท้อนถึงความกลัวของผู้ชายที่จะถูกตามตอแยและคุกคามในแบบเดียวกับที่ผู้หญิงโดน

รันม่ารู้สึกไม่สบายใจเมื่อคุโนคะยั้นคะยอเขา เพราะเขาเป็นเด็กผู้ชาย มองตัวเองเป็นเช่นนั้น และการถูกปฏิบัติเหมือนเด็กผู้หญิงทำให้เขารู้สึกไม่สุขใจกับเพศสภาพ แต่สำหรับผู้ชมชายทั่วไป นั่นไม่ใช่ประเด็น ความน่าสะพรึงกลัวของสถานการณ์นี้กลับมาจากแนวคิดที่ว่า มันอาจเป็นไปได้ที่จะถูกปฏิบัติแบบเดียวกับที่ผู้ชายปฏิบัติต่อผู้หญิง ความกลัวนี้แพร่กระจายไปทั่วครึ่งแรกของตอนนี้ ที่ซึ่งคุโนหลงใหล "เด็กผู้หญิงผมเปีย" อย่างหนัก ตามคำแนะนำของนาบิกิ เขาเอาแพนด้าตุ๊กตามาโรงเรียนเพื่อจะมอบให้เธอผ่านรันม่า กลายเป็นคนหึงหวงรุนแรงเมื่อคิดว่าเธอกับรันม่ามีความสัมพันธ์กัน และพกรูปถ่ายรันม่าในร่างผู้หญิง – เปลือยท่อนบน – ซึ่งเขาได้มาจากนาบิกิและทำให้รันม่าเสียสมาธิในการต่อสู้ ไม่ว่ารันม่าจะพูดหรือทำอะไรก็ไม่สามารถทำให้คุโนเชื่อได้ว่ารันม่าไม่สนใจและไม่ใช่ผู้หญิง – แม้จะแปลงร่างต่อหน้าต่อตาคุโนก็ตาม แม้จะจัดฉากอย่างตลกขบขัน แต่นี่คือประสบการณ์แรกของรันม่าว่าการเป็นผู้หญิงนั้นน่ากลัวเพียงใด

ไม่ใช่ว่าสิ่งนี้จะเปลี่ยนพฤติกรรมของเขาที่มีต่ออาคาเนะเลย: ทันทีที่เขาน็อกคุโนสลบ เขาก็ล้อเล่นว่าตัวเองเซ็กซี่กว่าเธอ เขายังบ่นกับคุณหมอโทฟุว่าเธอเป็นคนคอยรังแกเขาตลอด – ซึ่งพูดตามตรงก็เป็นพฤติกรรมวัยรุ่นทั่วไป เด็กคนนี้ไม่มีทักษะทางสังคมเลย! ยิ่งไปกว่านั้น เขาถูกเลี้ยงมาในสภาพแวดล้อมที่เน้นความเป็นชายและมีการแข่งขันสูง ดังนั้นวิธีเดียวที่เขาจะเชื่อมโยงกับอาคาเนะได้คือการเปรียบเทียบรูปร่างหน้าตาของเขาในร่างผู้หญิงกับของเธอ และในฐานะเด็กผู้ชายที่หลงตัวเองที่สุดเท่าที่เคยมีมา เขาย่อมมองว่าตัวเองน่าดึงดูดกว่าเป็นธรรมดา

ครึ่งหลังของตอนนี้กล่าวถึงอาการหลงรักคุณหมอโทฟุของอาคาเนะ – เนื้อเรื่องย่อยที่ในที่สุดก็มีความสำคัญเพียงเล็กน้อย เนื่องจากคุณหมอโทฟุหายไปจากเนื้อเรื่องหลังจากนั้นไม่นาน แม้อาคาเนะจะชอบคุณหมอโทฟุ แต่เขาก็ปฏิบัติต่อเธอเหมือนน้องสาว และหลงรักคาสึมิอย่างหมดใจ ซึ่งคาสึมิก็ไม่รู้เรื่องเลย โดยปกติ คุณหมอโทฟุเป็นหมอที่ยอดเยี่ยม แต่เขากลับหลงใหลอย่างเป็นอันตรายทุกครั้งที่คาสึมิอยู่ใกล้ๆ อาคาเนะเสียใจกับเรื่องนี้ จบ ไม่น่าสนใจเป็นพิเศษ

ฉันเริ่มชอบสไตล์แอนิเมชันใหม่นี้มากจริงๆ อย่างที่กล่าวไปข้างต้น ในแง่ของจังหวะแบบคอมิกและการจัดวางช่องภาพ มันใกล้เคียงกับมังงะมากกว่าเวอร์ชันก่อนหน้ามาก บางครั้งมันให้ความรู้สึกเหมือนได้สัมผัสกับมังงะในรูปแบบสีสันและภาพเคลื่อนไหว – และแม้ว่าโดยทั่วไปฉันจะเห็นด้วยกับการดัดแปลงที่ใช้เสรีภาพบางอย่าง แต่งานการจัดวางช่องภาพของทากาฮาชินั้นยอดเยี่ยม ดังนั้นฉันจึงไม่บ่นเลย การใช้การแสดงออกของตัวละคร สีสัน และแสงของทีมแอนิเมชันใหม่สร้างบรรยากาศที่ยอดเยี่ยม – โดยเฉพาะการใช้แสงและเงาอย่างจงใจเมื่ออาคาเนะเผชิญหน้ากับรันม่าเรื่องความหลงรักของคุณหมอโทฟุ ซึ่งน่าประทับใจมาก การต่อสู้เท่าที่ผ่านมามีความลื่นไหลและออกแบบท่าเต้นมาอย่างดี และฉันตั้งตารอที่จะได้เห็นการต่อสู้บางฉากจากซีซันที่อ่อนด้อยกว่าถูกทำให้มีชีวิตขึ้นมาจริงๆ

ในทางกลับกัน เสียงพากย์ใหม่… ฉันเป็นคนหนึ่งที่เปลี่ยนไปใช้เสียงญี่ปุ่นในบลูเรย์ของฉัน เพราะฉันคิดถึงการพากย์รันม่าของ Sarah Strange และรู้สึกแปลกๆ ที่ได้ยินเสียงของ Richard Cox – ซึ่งทำให้ฉันรู้สึกไม่สบายใจอยู่แล้ว คงจะไม่เหมาะนักที่ตอนพากย์แรกที่ฉันเลือกนั้นเน้นไปที่คุโนมาก เพราะฉันไม่ชอบเสียงหรือการพากย์ของเขาเลย การแสดงเสียงพากย์อื่นๆ ส่วนใหญ่แข็งแกร่ง โดยเฉพาะของ David Errigo, Jr. และ Suzie Yeung ในบทบาทรันม่า แม้ว่าวลีบางส่วนในบทจะฟังดูแปลกๆ และรบกวนใจฉันก็ตาม

ในทางกลับกัน บทซับไตเติลเรียกคุโนว่า "ทาเตวากิ" – ซึ่งผิด ในญี่ปุ่น นามสกุลจะมาก่อน ดังนั้นจึงเป็น คุโน ทาเตวากิ การตัดสินใจเรียกเขาด้วยชื่อต้นเพียงอย่างเดียวในซับไตเติลนั้นน่าหงุดหงิดและสร้างความสับสนโดยไม่จำเป็น

รันม่า ½ – ตอนที่ 3 รับชมได้แล้วที่ Netflix [1]