ข้าคืออสูรมหึมาที่ใช้ชีวิตเยี่ยงลูกแมวกับเอลฟ์ – ตอนที่ 1-3

เมื่อผมได้ดูอนิเมะ Beheneko ตอนแรก ผมคิดว่าตัวเองกำลังจะได้กินอาหารขยะ ซีรีส์เรื่องนี้นำเสนอตัวเองออกมาอย่างอหังการราวกับถุงมันฝรั่งทอดหนึ่งห่อ เพราะผมรับรองได้เลยว่าคุณเคยเห็นอะไรเกือบทั้งหมดที่ซีรีส์เรื่องนี้มีมาแล้วจากซีรีส์แฟนตาซีเรื่องอื่นที่ดีกว่า

เราเคยเห็นซีรีส์ที่ตัวละครกลับชาติมาเกิดเป็นสัตว์ เรื่องราวแฟนตาซีที่มีระบบเกมที่ใช้ในการเรียนรู้ทักษะ และสาวเอลฟ์ผมทองหน้าอกใหญ่กว่าหัวกันมาแล้ว

ผมเบื่อมากระหว่างดูตอนแรก เพราะซีรีส์ไม่ได้นำเสนออะไรที่น่าสนใจจากแนวคิดพื้นฐานของเรื่องเลย แถมการดำเนินเรื่องก็ช้ามาก ทั้งที่จริง ๆ แล้วมีเรื่องราวมากมายถูกยัดเยียดเข้ามาในเวลาเพียงประมาณยี่สิบสามนาที

ปัญหาคือทุกสิ่งที่เกิดขึ้นถูกทำออกมาแบบไร้ชีวิตชีวา ราวกับผ้าขนหนูที่ถูกบิดจนแห้งเหือด พวกเขากำลังบีบเค้นทุกฉากให้ยืดเยื้อที่สุดเพื่อที่จะให้ครบกำหนดความยาวของตอน

ผมเกรงว่านี่จะเป็นซีรีส์ประเภทที่ยากจะวิจารณ์ ซีรีส์ที่แย่ที่สุดที่ผมต้องพูดถึงคือซีรีส์ที่ไม่มีอะไรน่าสนใจให้พูดถึงเลย ผมยอมดูเหตุการณ์รถไฟชนกันหรืออะไรที่มันเลวร้ายไปเลยเสียยังดีกว่า อย่างน้อยมันก็พยายามทำอะไรที่น่าสนใจ ดีกว่ามาเจอซีรีส์ที่ต้องดิ้นรนกับแนวคิดที่ล้าสมัย ผมหวังว่าผมจะสามารถย้อนกลับไปเป็นคนเดิมก่อนที่จะดูซีรีส์เรื่องนี้ในตอนที่สองเสียจริง ๆ

เครดิตเปิดเรื่อง

ซีรีส์เรื่องนี้มีบางอย่างที่ทำให้มันแตกต่างจากเรื่องอื่น ๆ ผมบอกไม่ได้ว่าเคยเห็นเรื่องราวแฟนตาซีที่ตัวละครหลักต้องการสมสู่กับแมวอย่างเปิดเผยขนาดนี้มาก่อนเลย ไม่มีนัยยะแฝงหรือความซับซ้อนใด ๆ ทั้งสิ้นเมื่อมาถึงตอนที่สอง

สำหรับพวกคุณที่รู้สึกแปลก ๆ หลังดูตอนแรก ผมบอกได้แค่ว่าความรู้สึกของคุณนั้นถูกต้องแล้ว มันอาจจะเลวร้ายกว่าที่คุณเคยจินตนาการไว้มาก

ผมคิดว่าคนอื่นพูดเกินจริงหรือตอบสนองมากเกินไปกับฉากแปลกประหลาดที่ปรากฏขึ้นเป็นบางครั้งบางคราวในตอนที่หนึ่ง และแม้กระทั่งครึ่งแรกของตอนที่สอง ใช่แล้ว อาเรีย ตัวเอกที่เป็นเอลฟ์ของเรามีช่วงเวลาที่เธอจ้องมองอัณฑะของตัวละครหลักของเราด้วยความโหยหา และรู้สึกถูกกระตุ้นทางเพศจากมันเพียงเพราะเขาเลียหูเธอ

ทันทีที่พวกเขาแนะนำแนวคิดเรื่องการผสมพันธุ์ข้ามสายพันธุ์ พวกเขาไม่รีรอที่จะยืนยันความกลัวทุกอย่างที่พอจะคิดได้ ด้วยความละเอียดอ่อนเทียบเท่ากับการเอาค้อนปอนด์ฟาดหน้า อาเรียพูดอย่างชัดเจนว่าเธออยากให้แมวของเธอตัวโตและแข็งแรงเพื่อที่มันจะได้สมสู่กับเธอเป็นครั้งแรก หลังจากดูตอนนี้ ผมยืนยันได้เลยว่าผมถึงกับลุกขึ้นจากเก้าอี้และเดินหนีออกจากโต๊ะทำงานไปเลย

ผมต้องใช้เวลาสิบวินาทีเพื่อคิดว่าผมมาถึงจุดนี้ได้อย่างไร แม้แต่เพื่อนของอาเรียก็ยังประหลาดใจกับคำพูดของเธอ แต่ก็ไม่เป็นไร เพราะไม่ถึงห้านาทีต่อมา เธอก็คลั่งไคล้ทามะไม่แพ้กันด้วยเหตุผลที่ไม่มีที่มาที่ไปเลย

ทามะ แมวธาตุ

แม้ว่าทามะ ตัวเอกของเราจะยังคงความทรงจำทั้งหมดจากชาติก่อนได้ แต่เขาก็ไม่สามารถสื่อสารกับใครได้ ผู้คนส่วนใหญ่คิดว่าเขาเป็นแมวธาตุที่สามารถใช้เวทมนตร์ได้ หารู้ไม่ว่าสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมตระกูลแมวตัวนี้ฉลาดกว่าใคร ๆ ในเรื่องเสียอีก หรือจริง ๆ แล้วไม่ใช่?

บางทีซีรีส์อาจจะมีความแปลกและน่าสนใจเพิ่มขึ้นอีกหน่อยถ้าทามะสามารถพูดคุยกับทุกคนได้ แต่เขาก็ไม่ได้ทำอะไรที่แตกต่างไปจากแมวปกติทั่วไปเลย พวกเขาสามารถทำให้ทามะเป็นแมวปกติ และมีแนวโน้มว่าอาเรียก็ยังคงอยากจะสมสู่กับมันอยู่ดี

ผมจะให้เครดิตผู้เขียนที่ตั้งใจให้ทั้งหมดนี้เป็นมุกตลกใหญ่ที่ดำเนินไปตลอดเรื่อง แต่ถ้าไม่นับความน่าตกใจในตอนแรก มันก็ไม่ตลกและไม่สร้างสรรค์เลย ทุกครั้งที่มันปรากฏขึ้น ผมก็รู้สึกอึดอัดมากขึ้นเรื่อย ๆ

บางทีมันอาจจะตั้งใจให้ตรงกันข้ามกับบุคลิกของทามะ อัศวินผู้มีจิตใจดีและคุณธรรม ผมไม่ติดใจอะไรกับบทบาทตัวเอกของเขา ถึงแม้เขาจะจืดชืดไปหน่อยก็ตาม และผมก็อย่างน้อยก็เคารพในความจริงที่ว่าเขามีหลักเกียรติยศอันมั่นคงที่เขาพยายามยึดมั่น

ผู้เขียนดูเหมือนจะมีความเข้าใจพื้นฐานเกี่ยวกับการเล่าเรื่อง เพราะสัตว์ประหลาดที่เปิดตัวในตอนแรกกลับมามีบทบาทสำคัญในตอนท้ายของตอนที่สามเพื่อสร้างปมค้างคา ตัวละครสมทบก็ดูน่าสนใจ เช่น เจ้าของกิลด์และเพื่อนของเขา

ที่น่าเศร้าคือแม้จะมีช่วงเวลาที่ดีบ้างในซีรีส์เรื่องนี้ ผมก็ต้องคอยย้ำเตือนตัวเองอยู่เสมอว่าช่วงเวลาเหล่านี้ถูกแบ่งปันกับตัวละครหลักที่ไม่ได้กลัวที่จะแสดงออกอย่างชัดเจนหลายครั้งหลายคราว่าเธอต้องการสมสู่กับแมวของเธอ

บทสรุป

ผมภาวนาขอให้ซีรีส์เรื่องนี้มีอะไรมากกว่านั้น ผมภาวนาขอให้มีอะไรอย่างอื่นที่โดดเด่นในซีรีส์เรื่องนี้ให้ผมได้ยึดเหนี่ยวจิตใจบ้าง เพราะผมไม่คิดว่าคุณอยากจะฟังว่าผมโกรธหรือหงุดหงิดกับซีรีส์เรื่องนี้มากแค่ไหนทุกสัปดาห์

หรือบางทีคุณอาจจะอยากฟัง และนั่นคือเหตุผลที่คุณโหวตให้รายการนี้ ถ้าอย่างนั้น ผมขอเกลียดพวกคุณทุกคน และจะให้พวกคุณทุกคนรับผิดชอบค่าใช้จ่ายในการบำบัดจิตใจของผม ให้ตายเถอะ ผมอยากจะย้อนกลับไปคิดว่าซีรีส์เรื่องนี้มันแค่ 'น่าเบื่อ' เสียจริง ๆ